منیزیم یک فلز سفید-خاکستری با نماد شیمیایی Mg و عدد اتمی ۱۲ است که در گروه دوم جدول تناوبی یعنی فلزات قلیایی خاکی قرار دارد. این فلز براق، سبک و به شدت واکنشپذیر است و در بسیاری از واکنشهای بیوشیمیایی، تولید انرژی، سلامت عضلات و اعصاب، تنظیم قند خون و فشار خون نقش دارد. منیزیم هشتمین عنصر فراوان در پوسته زمین، یازدهمین عنصر فراوان در بدن انسان و سومین عنصر محلول در آب دریا است. منابع غذایی منیزیم شامل بادام، کاجو، گردو، اسفناج، بروکلی، ماهی، موز، شکلات تلخ و غیره هستند. قرص منیزیم نیز به عنوان مکمل غذایی برای جبران کمبود این ماده معدنی در بدن مصرف میشود.
منیزیم یک مینرال مهم است که در بدن برای عملکرد صحیح بسیاری از فرآیندها نیاز داریم. از جمله وظایف منیزیم میتوان به حفظ سلامت استخوانها، حفظ عملکرد عضلات، نرمانگار کردن عضلات، تنظیم ضربان قلب، حفظ سلامت عصبها و تقویت سیستم ایمنی اشاره کرد.
کمبود منیزیم معمولاً نتیجه عوامل متعددی است، از جمله ناکافی مصرف منیزیم از طریق غذاها، استفاده بیش از حد از الکل، بیماریهای گوارشی که باعث کاهش جذب منیزیم از طریق رودهها میشوند، استفراغ یا اسهال همراه با از دست دادن منیزیم، استفاده بیش از حد از داروهای دیورتیک (مدرها)، بیماریهای کلیوی که تولید و ترشح منیزیم را کاهش میدهند، و عوامل استرسی که منجر به افزایش افتادگی منیزیم از بدن میشوند.
تاثیرات کمبود منیزیم بر روی پوست :
خستگی و کاهش انرژی:
کاهش سطح منیزیم در بدن میتواند باعث احساس خستگی مداوم و کاهش انرژی شود. افراد ممکن است به طور معمول خواب بیش از حدی داشته باشند.
مشکلات عضلانی:
کمبود منیزیم میتواند به عضلات تأثیر بگذارد و منجر به مشکلاتی مانند رشد ناصحیح عضلات، اسپاسم عضلانی (تشنگی و تنگی عضلانی) و آشفتگی عضلانی شود. افراد ممکن است شکاف و تیرگی در عضلات تجربه کنند.
دستوپا به هم ریخته:
کمبود منیزیم ممکن است منجر به مشکلات کنترل حرکتی شود، که باعث احساس عدم تعادل در حالتی یا نعوظ کنترل دستها و پاها میشود.
مشکلات روانی:
کمبود منیزیم میتواند تأثیری بر روی سلامت روان داشته باشد. علائمی مانند اضطراب، افسردگی، عصبیت بیشازحد، اختلالات خواب و افزایش تحریک پذیری ممکن است ظاهر شود.
مشکلات گوارشی:
کمبود منیزیم میتواند منجر به مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست شود. علائم دیگر ممکن است شامل احساس تپش قلب، ترمور (لرزش بدن) و سرگیجه باشد.
اختلالات قلبی و عروقی:
منیزیم نقش مهمی در حفظ عملکرد قلب و عروق دارد. بنابراین، کمبود آن میتواند با شرایطی مانند بطنیزدگی و نارسایی قلبی همراه باشد.
کمبود منیزیم میتواند بر پوست تأثیرات منفی بگذارد. در واقع، منیزیم در حفظ سلامت پوست نقش مهمی دارد.
در زیر، تأثیرات کمبود این ماده معدنی بر پوست را برایتان توضیح میدهم:
خشکی پوست:
کمبود منیزیم میتواند باعث کاهش تولید روغن طبیعی پوست شود، که میتواند منجر به خشکی پوست و تازیانههای ناخوشایند و شکستگیهای پوستی گردد.
التهاب پوست:
کاهش منیزیم در بدن میتواند فرآیندهای التهابی در پوست را تحریک کند. این ممکن است باعث بروز علائم مانند قرمزی، تورم، خارش یا التهابات پوستی شود.
آکنه و جوشهای پوستی:
مطالعات نشان دادهاند که کمبود منیزیم ممکن است باعث افزایش ترشح چربی پوست و آکنه شود. همچنین، منیزیم دارای خواص ضد التهابی است که میتواند در بهبود جوشهای پوستی موثر باشد.
علائم پیری زودرس:
منیزیم در محافظت از پوست در برابر آسیبهای آزاد رادیکالی بازی مهم است. کمبود منیزیم میتواند باعث افزایش استرس اکسیداتیو و رادیکالهای آزاد شود که ممکن است باعث ظهور علائم پیری زودرس از جمله چین و چروکها و لکهای پوستی شود.
به طور کلی، حفظ تعادل منیزیم در بدن و مصرف کافی این مینرال میتواند به حفظ سلامت پوست کمک کند. برای رفع کمبود منیزیم و حفظ سلامت پوست، میتوانید از منابع غذایی غنی از منیزیم مانند بادام، بزرگراه، آجیل، حبوبات، ماهی، تخم مرغ، برگهای سبز تاریخچه، و همچنین استفاده از مکملهای منیزیم در مورد توصیه پزشک خود اقدام کنید.
در صورتی که شما علائمی از این نشانهها را تجربه میکنید و به شدت مشکوک به کمبود منیزیم هستید، توصیه میشود به پزشک خود مراجعه کرده و او را از علائم خود آگاه کنید. پزشک میتواند با سوالات بیشتری درباره سابقه پزشکی شما و مورد مطالعه قرار دادن علائم، تشخیص درست را برای کمبود منیزیم تأیید کرده و در صورت لزوم، رژیم غذایی مناسبی را برای شما توصیه کند همراه با مکملهای منیزیمی در صورت نیاز تجویز نماید .